16 września 2025
Krystyna Starczewska wymieniona wśród Niewidzialnych Kobiet Solidarności (6 z 5 milionów), w projekcie Sanji Iveković prezentowanym w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej
„W roku 1969 została pozbawiona prawa do wykonywania zawodu za odmowę obniżenia oceny uczennicy, który wypracowanie maturalne było niepoprawne politycznie. Od sierpnia 1976 roku, jeszcze przed powołaniem do życia Komitetu Obrony Robotników, prowadziła pogotowie opozycyjne. Jego członkinie chodziły na procesy robotników aresztowanych z powodu strajków i protestów w Radomiu w czerwcu tego samego roku. Była współzałożycielką i wykładowczynią Towarzystwa Kursów Naukowych, „tajnych kompletów” i wykładów, które odbywały się w prywatnych mieszkaniach. Po utworzeniu „Solidarności” znalazła się w grupie ekspertów do spraw edukacji i odpowiadała za negocjacje z ministerstwem dotyczące nieprawdziwych treści w podręcznikach szkolnych. W stanie wojennym współtworzyła Komitet Oporu Społecznego i jego podziemne czasopismo „KOS”. Ukazywało się ono jako dwutygodnik do roku 1989. Była również zaangażowana w publikację „Zeszytów Edukacji Narodowej”. W 1989 roku brała udział w negocjacjach Okrągłego Stołu w Podzespole do spraw Nauki, Oświaty i Postępu Technicznego. Postulowała tworzenie szkół niepaństwowych oraz oryginalnych programów nauczania. Jest założycielką i byłą wieloletnią dyrektorką I Społecznego Liceum Ogólnokształcącego „Bednarska” w Warszawie.”
Tekst z ulotki muzealnej, dostarczonej do bednarskich rąk własnych.
Zdjęcie: portret Krystyny Starczewskiej wykonany ze zdjęć młodzieży I SLO BDNR na jej 80.urodziny.
