30 sierpnia 2021
„Głęboko wzruszony i przejęty cierpieniami polskiego narodu, a szczególnie losem tych, których dzieciństwo upływa w tragicznych warunkach najokropniejszej z wojen, pragnąłem w jakiś sposób przyczynić się do polepszenia ich losu. Zaoferowałem im gościnę na ziemiach położonych z dala od zawieruchy wojennej. Może tam, w pięknych górach nad brzegami morza, dzieci będą mogły powrócić do zdrowia, może uda im się zapomnieć o wszystkim co przeszły i nabrać sił do przyszłej pracy jako obywatele wolnego już kraju.”
Są to słowa indyjskiego maharadży Jama Saheba Digvijay Sinhji (w wersji spolszczonej: Digwidżaja Singha), wypowiedziane w listopadzie 1942r. w tygodniku „Polska” wydawanym przez Ambasadę RP w ZSRR. Przytaczamy je w związku z kryzysem uchodźczym w Afganistanie oraz wielogłosem rozbrzmiewającym w mediach.
Pytania do lekcji:
1. Czy Polska spłaciła dług gościnności i wdzięczności, zaciągnięty nie tylko w Indiach i nie tylko w czasie II Wojny Światowej?
Cytat wprowadzający do dwóch kolejnych pytań: „O wiele łatwiej wziąć, o wiele trudniej podzielić się lub oddać.” 1)
2. Czy MY, polskie społeczeństwo, jesteśmy gotowi do ofiarnego dzielenia się i oddawania?
3. Czy TY, Polko i Polaku, jesteś gotowy (-a) do działania na rzecz polepszenia losu osób, które ratując życie swoje i bliskich, opuszczają własny kraj w poszukiwaniu bezpiecznej i gościnnej przystani?
Materiały do pracy: http://www.bravebunchinindia.pl
Interaktywny dokument opowiadający o losie polskich dzieci deportowanych z Kresów Wschodnich na Syberię w czasie II Wojny Światowej. Po tułaczce przez Syberię, Kazachstan i Uzbekistan, następnie po ewakuacji z ZSSR, mali zesłańcy znaleźli schronienie w osiedlu zbudowanym przez Maharadżę Digwidżaja Singha w Balachadi nad Morzem Arabskim.
Praca domowa: Zadaj sobie pytanie i spróbuj na nie szczerze odpowiedzieć, czy przestrzegasz XI przykazania „Nie bądź obojętny” 2) ?
1) Michał Jabłoński
2) Marian Turski
zdjęcie: Maharadża Digwidżaj Singh z polskimi dziećmi